Olimpijskie Medale dla Polskich Artystów (1912-1948) – Konkursy Sztuki na Igrzyskach
W latach 1912–1948 igrzyskom olimpijskim towarzyszyły konkursy sztuki. Malarze, rzeźbiarze, graficy, poeci, pisarze, muzycy i inni artyści zgłaszali swoje prace o tematyce związanej z olimpiadą. Najwybitniejsze dzieła były nagradzane medalami, tak jak w konkurencjach sportowych.
W 1928 roku, podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie, Kazimierz Wierzyński zdobył złoty medal za poezję – „Laur Olimpijski”. Na tej samej olimpiadzie Władysław Skoczylas otrzymał brązowy medal za cykl akwarel: Łucznik II (stojący), Łucznik II (klęczący), Jeleń św. Huberta oraz Diana.
W 1932 roku, na Igrzyskach w Los Angeles, złoty medal w rzeźbie przypadł Józefowi Klukowskiemu za Wieńczenie zawodnika, a srebrny Janinie Konarskiej za drzeworyt Narciarze (inne źródła podają, że za Stadion).
Na olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku Józef Klukowski ponownie zdobył medal (srebro) za rzeźbę Piłkarze. Brązowe medale otrzymali Jan Parandowski za prozę Dysk Olimpijski oraz Stanisław Chrostowski-Ostoja za grafikę Korweta.
W 1948 roku, na olimpiadzie w Londynie, złoty medal w dziedzinie muzyki zdobył Zbigniew Turski za II Symfonię Olimpijską. Medale zdobyte przez artystów są równie cenne jak te w sportowych dyscyplinach.
Barbara Krajewska, Anna Mansfeld-Slaski
Fot. pixabay