Warto odwiedzić Wolin

Bogata historia Wolina to oblicze naszego miasta, wokół którego budowany jest nasz produkt turystyczny. Zachęcam wszystkich do odwiedzania Wolina i całej gminy nie tylko w czasie kolejnych festiwali. Tu czekają na Państwa ważne miejsca historyczne, przepiękne krajobrazy, a przede wszystkim przyjaźni i otwarci ludzie – my, mieszkańcy Gminy Wolin.

Wolin od wieków położony był w dogodnym miejscu, na przecięciu szlaków handlowych i stanowił „bramę”, przez którą podróżni najczęściej dostawali się na wyspę Wolin. Wyspa ta jest największą spośród polskich wysp, jej powierzchnia przekracza powierzchnię Malty. Miasto Wolin funkcjonuje nieprzerwanie od ponad 1100 lat, co jest fenomenem w skali Polski. Początki miasta sięgają końca VIII wieku. Miasto w IX wieku było już dobrze prosperującym ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym, wchodzącym w skład tzw. bałtyckiej strefy gospodarczej. Towary, napływające do niego, pochodziły z północnej Europy, północnej Afryki i Orientu. X wiek przyniósł największy rozkwit miastu, które przez następne 200 lat było najpotężniejsze na południowym wybrzeżu Bałtyku i znane w całej Europie. W Wolinie produkowano na masową skalę wyroby z poroża i kości (grzebienie), z gliny (naczynia), z brązu, żelaza, a nawet paciorki szklane. Budowano statki i łodzie, którymi przywożono do miasta towary z całego basenu Morza Bałtyckiego.

Tamten Wolin był terytorialnie znacznie większy od dzisiejszego i posiadał więcej mieszkańców – około 6 tysięcy. Do Wolina docierali kupcy z całego świata, przybysze ze Skandynawii pozostawili po sobie wiele śladów. O bytności Wikingów w Wolinie możemy dowiedzieć się m.in. w Muzeum Regionalnym w Wolinie, w którym obecnie znajduje się największa w Polsce kolekcja zabytków skandynawskich z okresu wczesnego średniowieczna. Przypuszczalnie istniała w Wolinie twierdza Jomsborg z wojownikami, sprawującymi kontrolę nad miastem. Rozsławiały ją już średniowieczne sagi skandynawskie. Niektóre źródła pisane z okresu wczesnośredniowiecznego wspominają, że w Wolinie mógł dokonać żywota – słynny z chrystianizacji swojego kraju – król duński Harald Sinozęby. Dla upamiętnienia jego śmierci współcześni mieszkańcy miasta postawili kamień runiczny. Z Wolinem związana jest – znana w północnej Europie – legenda, która mówi o zatopionym mieście – Vinecie. Zostało ono ukarane za pychę swoich mieszkańców. Na prośbę polskiego księcia Bolesława Krzywoustego w XII wieku do Wolina przybył niemiecki biskup Otton z Bambergu w celu chrystianizacji Pomorza. Podczas tej misji w Wolinie powstały założone dwa kościoły. Pod koniec XIII wieku książę pomorski Barnim I nadał miastu prawa miejskie. W XIV w. Wolin został członkiem Hanzy, a wokół miasta wzniesiono mur obronny. Dalsze losy Wolina związane były z księstwem pomorskim. Po jego upadku Wolin przechodził pod panowanie wielu państw – Szwecji, Francji, Prus i Niemiec.

Dzisiaj w Wolinie znajduje się jedynie kilka zabytków nieruchomych, bowiem podczas II wojny światowej miasto zostało zniszczone. Turyści, przybywający do Wolina, mogą zobaczyć m.in. kolegiatę z XIII wieku p.w. św. Biskupa Mikołaja, została ona odbudowana w latach 90-tych XX wieku, oraz na tyłach ratusza miejskiego dwór z początku XIX wieku, wybudowany na zamówienie pomorskiej rodziny von Below, zajmującej się m.in. handlem solą. Dwór ten postawiono na miejscu zamku Książąt Pomorskich z XIV wieku, którego piwnice zachowały się do dzisiaj. Do innych zabytków wartych obejrzenia, należy zaliczyć również młyn holenderski z XIX wieku, znajdujący się w pobliżu nowej trasy rowerowej, przebiegającej wzdłuż Zalewu Szczecińskiego. Wolin posiada też dwie zabytkowe mieszczańskie kamienice z XIX wieku, które obecnie zajmują Urząd Poczty Polskiej i Pracownia Archeologiczna Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. Najcenniejszymi archeologicznie miejscami miasta jest Srebrne Wzgórze i Wzgórze Wisielców z cmentarzyskiem kurhanowym z IX-XI wieku. Zabiegamy o wpisanie tych bezcennych obiektów dziedzictwa kulturowego północnej Europy na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Niezwykle bogata historia Wolina zostaje co roku odtwarzana poprzez organizację Festiwalu Słowian i Wikingów. Dzięki jego unikatowemu charakterowi, łączącemu elementy edukacji i rozrywki, turyści mogą poznać historię dawnego Wolina w przyjemnej formie. Jest to jedna z najciekawszych, polskich atrakcji turystycznych. Miejscem Festiwalu jest skansen Centrum Słowian i Wikingów, osada pokazuje jak mogło wyglądać życie codzienne mieszkańców Wolina w okresie od IX do XII wieku. Obiekty budowane są na podstawie badań archeologicznych z terenu miasta. Centrum prezentuje kulturę słowiańską i skandynawską, które wpłynęły na rozwój miasta. Nie jest to jednak muzeum, nie ma tu zabytków, dlatego miejsce to charakteryzuje się tym, iż można wszędzie wejść, wszystkiego dotknąć, usiąść na ławie za stołem, położyć się na łóżku, przymierzać stroje oraz uzbrojenie, postrzelać z łuku. Niepowtarzalne są pamiątkowe zdjęcia wykonane w takiej scenerii.

Z biegiem lat Festiwal Słowian i Wikingów, będący wyjątkowym zlotem wczesnośredniowiecznych wojowników, rzemieślników i muzyków z całego świata, stał się integralną częścią krajobrazu kulturalnego oraz tożsamościowego Wolina. Ci, którzy byli jego mieszkańcami setki lat temu, powrócili na swoje ziemie w nowych wcieleniach – nie tylko w osobach pasjonatów historii i militariów, ale również turystów, przybywających na wyspę. W tym wyjątkowym czasie stają się oni kimś na kształt dawnych podróżników i odkrywców.

O tym jak ważne dla gminy, zarówno z perspektywy turystyki, jak i promocji, jest wspieranie podobnie wspaniałych i wartościowych inicjatyw, najlepiej świadczy wciąż rosnące zainteresowanie odwiedzających. W sezonie letnim tłumnie przekraczają oni progi naszego miasta, zwiedzając skansen oraz muzeum, by zaspokoić głód wiedzy, nasycić się widokiem zapierających dech w piersiach starć i potyczek setek wojów i uczestniczyć w wieczornych biesiadach przy ogniu i muzyce starosłowiańskiej.

Ewa Grzybowska – burmistrz Wolina