Historia

Historia Polskich Olimpijczyków – Sukcesy i Tragedie na Igrzyskach Olimpijskich

Polski Komitet Olimpijski (PKOl) reprezentuje Polskę w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim (MKOl) i jest odpowiedzialny za przygotowania sportowców do olimpiady. Pierwszy Polski Komitet Igrzysk Olimpijskich powstał w 1919 roku. W 1963 roku utworzono Klub Olimpijczyka, którego członkami mogą być zawodnicy, trenerzy, lekarze oraz dziennikarze sportowi.

Co cztery lata, w roku olimpijskim, PKOl przyznaje Złote i Srebrne Wawrzyny. To wyróżnienia dla pisarzy, filmowców, architektów i muzyków za twórczość związaną z ideą olimpijską.

Polacy po raz pierwszy wzięli udział w olimpiadzie w 1908 roku, jednak pod własną flagą wystąpili dopiero w 1924 roku. W 1920 roku polscy sportowcy byli przygotowani do startu w olimpiadzie, jednak najazd bolszewików na Polskę uniemożliwił ich udział — zamiast na igrzyska, udali się na wojnę.

Sukcesy polskich sportowców na olimpiadach

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, 100 lat temu, startowało 66 polskich sportowców w 10 dyscyplinach, w tym jedna kobieta – Danuta Dubieńska, florecistka. Pierwszy medal dla Polski zdobyła czwórka kolarzy: Franciszek Szymczyk, Jan Łazarski, Józef Lange i Tomasz Stankiewicz, którzy wywalczyli srebro w drużynowym wyścigu na torze (4000 m).

Kolejnym sukcesem było zdobycie brązowego medalu przez rotmistrza Adama Królikiewicza na koniu Picador w konkursie skoków przez przeszkody. Pierwszy złoty medal dla Polski zdobyła dyskobolka Halina Konopacka na igrzyskach w Amsterdamie w 1928 roku. W Los Angeles w 1932 roku złoto zdobył Janusz Kusociński w biegu na 10 000 m. Do 1939 roku polscy sportowcy zdobyli 20 medali, uczestnicząc w czterech olimpiadach.

Polscy sportowcy podczas II wojny światowej

W czasie II wojny światowej wielu polskich sportowców walczyło z niemieckim okupantem, a część z nich oddała życie. Na cmentarzu w Palmirach spoczywają Janusz Kusociński i Tomasz Stankiewicz, rozstrzelani przez hitlerowców w 1940 roku. Zginęli również tacy sportowcy jak Kazimierz Bocheński, Jan Wrzosek, Władysław Karaś oraz wielu innych. Halina Konopacka, złota medalistka, pomagała w wywożeniu złota Banku Polskiego, działając jako kierowca ciężarówki.

Szczególnie interesująca jest historia Marii Kwaśniewskiej, brązowej medalistki w rzucie oszczepem na olimpiadzie w 1936 roku. W czasie wojny działała w Londynie i pomagała żołnierzom AK oraz Żydom, pokazując żandarmom fotografię, na której stoi w otoczeniu medalistek i Hitlera.

Powojenne sukcesy polskich sportowców

Polska, po zniszczeniach wojennych, w 1948 roku zdobyła jedyny medal (brązowy) dzięki bokserskiemu triumfowi Aleksy Antkiewicza. W 1960 roku, na igrzyskach w Rzymie, Polacy zdobyli już 21 medali, co wprowadziło nas do czołówki światowej. W kolejnych latach olimpijskich sukcesów nie brakowało:

  • Tokio 1964 – 23 medale
  • Meksyk 1968 – 18 medali
  • Monachium 1972 – 21 medali
  • Montreal 1976 – 26 medali
  • Moskwa 1980 – 32 medale
  • Seul 1988 – 16 medali
  • Barcelona 1992 – 19 medali
  • Atlanta 1996 – 17 medali
  • Sydney 2000 – 14 medali
  • Ateny 2004 – 10 medali
  • Pekin 2008, Londyn 2012 i Rio de Janeiro 2016 – po 11 medali
  • Tokio 2020 – 14 medali.

Do tej pory polscy sportowcy zdobyli łącznie 299 medali, w tym 72 złote, 90 srebrnych i 137 brązowych, co plasuje Polskę na końcu drugiej dziesiątki w klasyfikacji medalowej. Największe sukcesy odnieśliśmy w lekkoatletyce, boksie, podnoszeniu ciężarów oraz szermierce.

Do najbardziej utytułowanych polskich olimpijczyków należą Robert Korzeniowski (4 złote medale w chodzie), Irena Szewińska (3 złote medale w lekkoatletyce) oraz Anita Włodarczyk (3 złote medale w rzucie młotem). W 1972 roku polscy piłkarze zdobyli złoty medal olimpijski – pierwszy w historii polskiego sportu drużynowego.

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert